HET STREVEN NAAR CONTINUE BEVESTIGING VAN HET EIGEN EGO

Hier staan enkele goede en informatieve berichten
Gesloten
Precious

HET STREVEN NAAR CONTINUE BEVESTIGING VAN HET EIGEN EGO

Bericht door Precious » 11 mei 2009, 20:42

HET STREVEN NAAR CONTINUE BEVESTIGING VAN HET EIGEN EGO


NPS is een vluchtmechanisme van het on(der)bewuste van de persoon die aan pathologisch narcisme lijdt, zulks ter bescherming van een zeer zwak gevoel van eigenwaarde dat de narcist heeft. Dit is paradoxaal, want in de praktijk lijdt de omgeving meer dan de pathologische narcist zelf. Narcisme heeft aldus bezien te maken met imponeringsgedrag t.o.v. de buitenwereld, dat dient ter compensatie van het zwakke zelfbeeld van de narcist.

Zoals een chronische drugsverslaafde verslaafd is aan dagelijkse toediening van drugs, zo is de narcist verslaafd aan wat men noemt NARCISTIC SUPPLY.

Onder narcistic supply wordt verstaan alle reacties van de medemens, waaruit de narcist afleidt, dat op hem (dus op zijn ego) gereageerd wordt, derhalve, dat hij het in zijn macht heeft het gedrag van de medemens op enigerlei wijze te beïnvloeden. Of dit een door die medemens ondervonden NEGATIEVE of POSITIEVE uitwerking is, is voor de narcist niet relevant.

De meest negativistische wijze waarop dit KAN uitwerken is het aan de dag leggen van sadisme. Een minder verstrekkend voorbeeld: pesten, treiteren en plagen. Waarom doen mensen (vooral: narcisten) dit?

Het antwoord in vervolg op het bovenstaande is, is dat het narcistic supply verschaft. Als je een ander pest en plaagt en je ziet dat die ander daaronder heeft te lijden, dan ervaart een narcist dit als een reactie op zijn gedrag en ziet daarmee zijn eigen ego bevestigd, m.a.w. een narcist ontleent daaraan een machtsgevoel. Dat de narcist hier een hele slechte naam aan overhoudt, deert hem niet, want notoiriteit en berucht zijn is hetzelfde als populariteit en beroemd zijn, in beide gevallen is er een heftige aandacht voor het ego van de persoon die het betreft.

Positieve vormen van verschaffing van narcistic supply zijn alle prestatieleveringen waaruit de mens het gevoel ontleent dat hij er mag zijn; het maken van mooie muziek (waar mensen een goede respons geven op hetgeen gespeeld wordt), het schrijven van boeken die gelezen worden (daar weer de respons op datgene wat de literaire prestatie is), een sportieve prestatie die gezien wordt, hetgeen ook weer een positieve respons geeft op degene die de prestatie levert en ook elke vorm van artistieke expressie waarbij de mens uiting geeft aan zijn eigen gevoel.

Narcisten die zichzelf onvoldoende bevestigd weten in positief narcistic supply, bijvoorbeeld bij narcistische krenking (het opgeblazen eigenbeeld is gekraakt en heeft onvoldoende bevestiging gekregen), geven zich uit frustratie gemakkelijk over aan diverse vormen van gedrag die door de medemens als negatief worden gekwalificeerd.

Pesten, plagen en treiteren is hier een meest tot de verbeelding sprekend voorbeeld van. De narcist ziet de respons van een ander op zijn negatief tot hem gerichte gedrag, dus een ander reageert op zijn ego en dat geeft hem narcistic supply, immers, dit geeft hem de bevestiging dat hij met zijn (zwakke) ego het gedrag van een ander kan beïnvloeden, c.q. de psyche van een ander weet te raken, daarmee verkrijgt zijn ego een machtsgevoel.

Dit is de kernverklaring waarom een (gefrustreerde) narcist zoveel negatief gedrag aan de dag legt, hij krijgt dan tenminste nog aandacht (ego-voeding), welke aandacht de narcist anders waarschijnlijk niet zou hebben gehad. Eigenlijk blijkt hieruit zijn eenzaamheid.

Voor een pathologische narcist (psychopaat?) geldt dat het eigen ego almachtig is en al het andere daaraan ondergeschikt en minderwaardig. Dit lijkt op een soort emotioneel infantilisme, waarbij de emotie van een psychopaat lijkt te functioneren op gelijk niveau als dat van een kleuter.

In therapie voor narcisten moet derhalve gezocht worden naar de oorzaak van het afschermen van het ego met narcistisch gedrag. Waar komt het zwakke eigenbeeld vandaan?

De vergelijking met emotioneel infantilisme van een narcist gaat aardig op. Wat doen kleine kinderen als ze hun zin niet krijgen? Drammen, zeuren, zeiken, klagen, alle vormen van negatieve aandacht opeisen, schreeuwen, overlast geven etc..
Zelfde laken een pak met narcisten, maar dan met een ‘volwassen’ inhoud.

Als kleine kinderen, pre-puberalen of adolescenten, door frustratie gedreven, zich aan negatief gedrag overgeven, uit zich dat vaak in pesten/treiteren, alle aandacht naar zich toetrekken middels onbeschoft/asociaal gedrag, vandalisme, vernielzucht of jeugdcriminaliteit. Bij gefrustreerde volwassen narcisten zie je een gelijke tendens.

In het meest pathologische geval ontpopt de narcist zich als sadist en ten gronde is dit eigenlijk zeer zielig en meelijwekkend voor de narcist. Deze zal dan namelijk geen enkele positieve wijze meer zien om zijn ego geprikkeld te laten worden, dan door zijn gevoel van eigenwaarde maar te ontlenen aan de wijze waarop hij de medemens negatief weet te raken.

Uit sadisme spreekt daardoor het gebrek aan vertrouwen in het eigen kunnen. Hierbij gaat het dan niet over sadisme uit rancune, maar gewoon sadisme zonder dat daarvoor op enigerlei wijze, hoe miniem dan ook, ‘rechtvaardiging’ valt aan te dragen.

Een sadist zal, desgevraagd naar de redenen waarom hij anderen altijd zit op te stangen en te treiteren, indien hij al geneigd is naar eerlijkheid te antwoorden (waarschijnlijk niet dus), zoiets zeggen als:”Ach, ik vind het gewoon leuk”.

Primair narcistic supply is dus kort door de bocht genomen: al datgene waaraan de narcist het gevoel ontleent dat hij iemand is die wat voorstelt, negatief of positief, dat deert niet, als hij er zich maar door bevestigd weet.

Gesloten