PSYCHODIAGNOSTISCHE BENADERING VAN DE NARCISTISCHE PERSOON

Hier staan enkele goede en informatieve berichten
Gesloten
Precious

PSYCHODIAGNOSTISCHE BENADERING VAN DE NARCISTISCHE PERSOON

Bericht door Precious » 11 mei 2009, 20:37

Psychodiagnostische benadering van de narcistische persoonlijkheid

Vrouwen bezitten een adequate biologische, lichamelijke en emotionele uitrusting om de narcist te voorzien van seksuele bevrediging, affectie, vriendschap en liefde. Deze vorm van emotionele ondersteuning is niet van enigerlei andere bron verkrijgbaar, de narcist is hieraan behoeftig en dus eigenlijk ook hiervan ‘afhankelijk’.

Maar voor de narcist is ‘afhankelijk zijn van’ of ‘behoeftig zijn aan’ een vorm van inferioriteit die afbreuk doet aan zijn gevoel van unieke almachtigheid. Om toe te geven aan het bestaan van deze universele behoeften, liefde, affectie, genegenheid en vriendschap, moet de narcist wel onder ogen zien dat hij (tenminste op dat punt) dus NIET uniek en almachtig is, maar gelijk aan ieder ander.

De behoefte aan een vrouw voelt voor een narcist om bovenvermelde reden aan als inferioriteit t.o.v. een vrouw en daarin voelt de narcist zijn gelijkheid met andere mannen, hetgeen strijdig is met zijn eigen gevoelens van almachtigheid.

De narcist wordt daardoor afgunstig op vrouwen omdat zij door hem gezien worden als de belichaming van een sterkere emotionele en affectieve onderhandelingspositie dan die van hem zelf. Hij wordt tevens ‘boos’ op vrouwen omdat zij in hem een conflict veroorzaken; de behoefte aan vrouwelijk gezelschap en het daardoor ontstane gevoel van afhankelijkheid, zelfonzekerheid en inferioriteit.

Om zijn behoefte aan een vrouw te bevredigen zal een narcist haar moeten overtuigen bij hem te zijn en te blijven. Hij moet zichzelf promoten en de vrouw overwinnen. Dat plaatst de vrouw in de positie waarin zij in staat is het oordeel te vellen. Vrouwen hebben aldus, zo voelt de narcist, de macht om de man te vergelijken met anderen (dat op zich is al een belediging voor de narcist omdat deze zich boven anderen verheven voelt), de man te evalueren, te accepteren, te verwerpen of te verlaten. Zij kunnen de narcist kwetsen door hem af te wijzen of hem te verlaten, de narcist ervaart het dat vrouwen deze macht al te zeer ge(mis?)bruiken. Wanneer de narcist zich dit voorgaande realiseert, voelt dat voor hem als onverenigbaar met zijn zelfingebeelde gevoel van uniekheid en almachtigheid.

Om de voor een narcist als correct gevoelde balans van ‘macht’ te herstellen, zal de narcist de vrouw frustreren om zijn superieure positie als beoordelaar en beslisser te herwinnen.

Vrouwen functioneren in dat opzicht t.o.v. de heteroseksuele narcist als anti-narcistisch instrument, een ‘wezen’ dat on (of boven) natuurlijke mentale krachten bezit, krachten die tot de wezenskern van de mens doordringen en die het ECHTE ZELF van de narcist zouden kunnen raken. Dit voelt voor een narcist als een regelrechte bedreiging van zijn zelfingebeelde gevoel van almachtigheid. Deze ‘supra-natuurlijke’ capaciteiten van de vrouwelijke emotie, veroorzaakt zeer heftige emotionele reacties bij de narcist.

Zoals gezegd, een narcist voelt zich zeer ongemakkelijk en inferieur in het bijzijn van vrouwen, zijn gevoel van almachtigheid wordt aangetast en er ontstaan emoties ten aanzien waarvan de narcist niet almachtig is. De narcist voelt het alsof zijn uniciteit wordt aangevallen met een emotie waarin de narcist NIET uniek en almachtig is en die rechtstreeks de kern van zijn gevoel raakt.

Mensen zijn zoekend naar en gevoelig voor positieve reacties van andere mensen die hen omringen. Deze positieve reacties herbevestigen ons gevoel van eigenwaarde en vinden hun weerklank in ons gedrag jegens andere mensen.

Hetzelfde geldt voor narcisten, alhoewel er twee grote verschillen zijn aan te wijzen tussen de narcistische en de ‘normale’ persoonlijkheid.

Het eerste verschil is kwantitatief. Een normaal mens heeft genoeg aan een gemiddelde portie verbale en non-verbale sociale bevestiging, aandacht en bewondering.

De narcist is in deze te bezien als de mentale equivalent van de alcoholist, hij is aan die bevestiging en bewondering verslaafd en wil er alleen maar meer en meer van. Hij stelt zijn hele gedrag, ja zelfs zijn hele leven, ten doel aan het verkrijgen van deze voor hem zo belangrijke menselijke aandacht (deze heeft hij nodig om zijn zeer zwakke eigenbeeld overeind te houden).

Deze hang naar continue adoratie en bewondering leidt bij de narcist, indien hij deze continue aandacht weet vast te houden en herbevestigd te krijgen, tot een weliswaar coherent, doch volledig surrealistisch beeld van zichzelf. Hij heeft dit beeld nodig om zijn labiele gevoel van eigenwaarde overeind te houden.

De narcist projecteert een verzonnen en fictieve versie van zichzelf naar anderen toe, het ONECHTE ZELF. Dit ONECHTE ZELF is alles wat het ECHTE ZELF juist NIET is: alwetend, almachtig, charmant, rijk, welgeconnecteerd.

De narcist gaat vervolgens gretig door met het incasseren van reacties op het door hem valselijk gecreëerde zelfbeeld van familieleden, vrienden, collega’s, buren, zakenpartners en het hem omringende sociale milieu. Als deze ophemeling van de narcist, de bewondering, de aandacht voor hem, de angst voor hem, het respect voor hem, het applaus of de bevestiging van zijn eigenbeeld, naar het oordeel van de narcist niet genoegzaam aan hem ten deel vallen dan EIST de narcist dit op, of, meer negatief, DWINGT HET AF (met gedrag dat algemeen sociaal gezien als negatief wordt beoordeeld).

Geld, aandacht, complimentjes, een positieve beschouwing door andere mensen, seksuele bevrediging, of, ten negatieve, het feit dat anderen hem vrezen, bang voor hem zijn, dat hij berucht of gevreesd is, het is allemaal ego-bevestigende input voor de narcistische psyche.

------------------------------------------------------------------------------------------------------
DEZE EGO-BEVESTIGENDE INPUT VOOR DE NARCISTISCHE PSYCHE IS WAT MEN NOEMT PRIMAIR NARCISTIC SUPPLY (dus al datgene dat dient ter ondersteuning van het geprojecteerde, zelfingebeelde ONECHTE ZELF).

Het FUNDAMENT van narcistic supply is de persoon of het object (materiële welvaart, rijkdom, geld, een vrouw, auto, carrière, status) dat de BRON van narcistic supply prikkelt om de narcist in zijn geprojecteerde ONECHTE ZELF te ondersteunen.

De BRON van narcistic supply is de persoon die het narcistische ONECHTE ZELF jegens de narcist ondersteunt.

Narcistic supply is de reactie van de BRON op het FUNDAMENT.


Publicitaire belangstelling, hetzij gevierd of gevreesd zijn, hetzij beroemd of berucht zijn, is een trigger van narcistic supply, omdat het de mensen prikkelt aandacht te schenken aan de narcist (positief of negatief, dat deert niet). Publiciteit kan worden verkregen door zichzelf hoe dan ook in het middelpunt van de belangstelling te dringen, door iets creatiefs tot stand te brengen, of door negatief, onbeschoft of asociaal gedrag de aandacht gewoon op te eisen. De narcist geeft zichzelf hier herhaaldelijk en steeds weer aan over, gelijk drugsverslaafden het doen om zich van een dagelijkse dosis te voorzien.

Iets genuanceerder wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten van narcistic supply.

PRIMAIR NARCISTIC SUPPLY is alles wat aandacht voor de persoon (het ego) oplevert, waarbij positieve of negatieve aandacht gelijk gewaardeerd schijnt te worden.

Voor de narcist kunnen zijn sociale prestaties of datgene wat hij beweert bereikt te hebben in het leven, imaginair zijn, fictief, of zelfs compleet verzonnen en uit zijn duim gezogen, zolang anderen er maar in geloven. Wat schijnt telt meer dan wat het is, niet de waarheid geldt, maar de perceptie daarvan. Zelfs liegen is voor de narcist een bron van narcistic supply, omdat het hem het gevoel geeft dat hij daarmee de beeldvorming van een ander over zijn persoon kan beïnvloeden. Dit verklaart waarom narcisten vaak liegen, zelfs wanneer dit volslagen zinloos lijkt.

SECUNDAIR NARCISTIC SUPPLY is een normaal gemiddeld maatschappelijk leven leiden (een bron van grote trots voor de narcist), een zeker bestaan leiden (economische zekerheid, sociaal geaccepteerd zijn) en vrienden hebben.

Met andere woorden; vrienden hebben, rijkdom bezitten, creatief zijn (of: muzikaal, intelligent, sportief), een eigen bedrijf of organisatie hebben (narcistic playground), een zekere mate van ‘anarchistische’ vrijheid genieten, onderdeel zijn van een groep of collectief, een goede reputatie hebben, succesvol zijn, veel eigendommen of statussymbolen kunnen tonen, een goede maatschappelijke inbedding kunnen tonen, dat is SECUNDAIR NARCISTIC SUPPLY.

De bronnen van SECUNDAIR NARCISTIC SUPPLY zijn al diegenen die de narcist op een reguliere en stabiele basis van narcistic supply voorzien.

De fundamenten en bronnen van zowel PRIMAIR als SECUNDAIR narcistic supply vormen de narcistische belevingswereld (en wel van het ONECHTE ZELF).

Wanneer een narcist één of meer van zijn bronnen van narcistic supply verliest, wordt hij wanhopig tot depressief. Deze wanhoop is een onderdeel van een breder emotioneel reactiepatroon, waarin de narcist zal proberen zich te herstellen door vermijdings- en vluchtgedrag (escapisme) te vertonen. Deze reacties worden in het navolgende aangeduid als het reactieve repertoire.

Het reactieve repertoire is nogal rigide en rechtlijnig en dus voorspelbaar. De narcist verandert gewoonweg een aantal zaken in zijn leven: hij verandert van werk, neemt een andere partner, gaat verhuizen, verandert van studie, hobby’s of nevenbezigheden. Het reactieve repertoire n.a.v. het ontvallen van de bronnen van narcistic supply is dus voor de narcist het veranderen van een aantal pijlers van zijn bestaan.

De narcist gaat er daarbij vanuit dat daarmee ook de toestand van normaliteit is hersteld, alleen die gedachte is onjuist. De verandering alleen doet immers nog geen normale toestand ontstaan en tevens zijn de in de psyche gelegen problemen van de narcist (gebrek aan eigenwaarde) daarmee niet opgelost. De narcist voelt dat echter wel zo, omdat hij weer ‘ademruimte’ heeft verkregen en tevens de illusie dat hij zijn eigen leven weer onder controle heeft.

Gesloten