Pagina 1 van 1

NARCISTISCHE TOEWIJZING

Geplaatst: 11 mei 2009, 20:35
door Precious
NARCISTISCHE TOEWIJZING

Vraag:

Wat is het mechanisme achter de cycli van overwaardering en devaluatie van de narcist in het leven?

Antwoord:

Cycli van overwaardering (idealiseren), gevolgd door devaluatie karakteriseren vele persoonlijkheidsstoornissen (ze zijn zelfs nog meer een typisch voorbeeld van de borderline persoonlijkheidsstoornis dan van de narcistische persoonlijkheidsstoornis). Zij weerspiegelen de noodzaak om veilig en beschermd te zijn tegen de vicieuze en grillige grillen van anderen, beschermd tegen de pijn die zij kunnen toebrengen. Een dergelijke bescherming is opgebouwd uit twee onderdelen: idealisering en desillusie.

De uiteindelijke en enige emotionele nood van de narcist is om het voorwerp van aandacht te zijn, dus ter ondersteuning van zijn vluchtige eigenwaarde. In deze heel belangrijke zin is de narcist afhankelijk van anderen voor de prestatie van kritische Ego-functies. Terwijl voor gezonde mensen een teleurstelling of ontgoocheling niets meer dan dat is, is dit voor de narcist het verschil tussen Wezen en Niets. De kwaliteit en betrouwbaarheid van narcistisch aanbod zijn daarom van het grootste belang. Hoe meer de narcist zichzelf ervan overtuigt dat zijn bronnen perfect, groots, alomvattend, gezaghebbend, alwetend, almachtig, mooi, krachtig en rijk enz. zijn, hoe beter hij zich voelt. De narcist idealiseert zijn narcistische bronnen ter waarde van het aanbod dat afkomstig is van hen. Dit leidt tot overwaardering en resulteert in de vorming van een onrealistisch beeld van anderen.

De val is onvermijdelijk. Het gevolg is ontgoocheling en teleurstelling. De geringste kritiek, onenigheid, schakeringen van advies – worden door de narcist geïnterpreteerd als een aanval tegen zijn eigen bestaan. De vorige beoordeling wordt sterk teruggedraaid. Bijvoorbeeld: dezelfde mensen die voorheen een genie waren, worden nu als dom bestempeld. Dit is het devaluatiedeel van de cyclus – en het is erg pijnlijk voor de narcist en de gedevalueerde (om zeer uiteenlopende redenen natuurlijk). De narcist rouwt om het verlies van een veelbelovende “investeringsgelegenheid” (= bron van narcistisch aanbod). Omgekeerd, de “investeringsgelegenheid” rouwt om het verlies van de narcist.

Maar wat is het mechanisme achter het mechanisme? Wat drijft de narcist tot dergelijke extremen? Waarom is er geen betere samenwerkingstechniek door de narcist ontwikkeld?

Het antwoord is dat het overwaardering-devaluatie mechanisme het meest efficiënt en beschikbaar is. Om te begrijpen waarom, moet er een balans van de energie van de narcist opgemaakt worden of, beter gezegd, het gebrek daaraan.

De persoonlijkheid van de narcist is een onzeker en wankel evenwicht en het vereist buitensporige hoeveelheden energie om dit in stand te houden. Voor zijn geestelijke levensonderhoud is hij in grote mate afhankelijk van het milieu en moet de narcist de schaarse middelen die tot zijn beschikking zijn optimaliseren (eerder maximaliseren). Nog niet de kleinste hoeveelheid inspanning, tijd en emotie mag worden verspild, zodat het emotionele evenwicht van de narcist niet ernstig verstoord wordt. De narcist bereikt dit doel door plotselinge en gewelddadige verschuivingen tussen de bronnen van aandacht. Dit is een zeer efficiënt mechanisme voor de toewijzing van middelen in het constante streven naar de hoogste emotionele opbrengsten.

Na het uitzenden van een narcistisch signaal, ontvangt de narcist een host van narcistische stimuli. Deze laatste zijn gewoonlijk berichten van mensen die bereid zijn om met de narcist samen te werken zodat hij wordt voorzien van narcistisch aanbod. Maar alleen bereidheid is niet voldoende. De narcist wordt nu geconfronteerd met de lastige taak van evaluatie van de mogelijke inhoud en uitbreiding van narcistisch aanbod van elk van de potentiële medewerkers. Hij doet dat door elk van hen te waarderen. De stimulans met de hoogste waardering wordt, natuurlijk, geselecteerd. Het biedt “de beste waarde voor geld”, de meest kostenefficiënte propositie. De narcist gaat onmiddellijk over tot overwaardering en idealisatie. Dit is de narcistische equivalent tot emotionele hechting en binding. De narcist voelt zich aangetrokken, geïnteresseerd, nieuwsgierig, op magische wijze beloond, heropgewekt. Gezonde mensen herkennen dit verschijnsel: het heet verblinding. Voor het wegnemen van twijfel: de bron van narcistisch aanbod verhoogt de behoefte, maar wordt niet gezien als een individu. De narcist is ook geïnteresseerd in levenloze objecten (= statussymbolen), in groepen mensen en zelfs in de samenvatting (“geschiedenis” bijvoorbeeld).

De narcist weet hoe hij moet charmeren, hoe hij emoties moet simuleren, hoe te flatteren. Vele narcisten zijn begaafde acteurs door het spelen van hun rol van Valse Zelf zo lang vol te houden. Zij oogsten het gerichte narcistische aanbod (primair of secundair) en nuttigen het. Ze complimenteren en vleien, zijn altijd geïnteresseerd en altijd aanwezig. Hun echte en enthousiaste (hoewel egoïstische) onderdompeling in de ander, hun openlijke hoge aanzien voor hem of haar (een gevolg van idealisering), hun bijna onderworpenheid, zijn aanlokkelijk. Het is bijna onmogelijk om weerstand te bieden aan een narcist die op zoek is naar zijn prooi van narcistisch aanbod. In dit stadium is al zijn energie aan deze taak gewijd.

Tijdens deze fase van narcistische rechtszitting of narcistische achtervolging, is de narcist vol vitaliteit, van dromen en hoop, van plannen en visie. En zijn energie is niet gedissipatiseerd: hij lijkt op een laserstraal. Hij probeert (en in veel gevallen slaagt hij daar ook in) het onmogelijke. Als zijn doel een uitgeverij of een tijdschrift is voor zijn toekomstige bron van aanbod (door zijn werk te publiceren) produceert hij ongelooflijke aantallen van materiaal in een hele korte periode. Als het gaat om een mogelijke vriendin, dan overstroomt hij haar met aandacht, cadeaus en inventieve gebaren. Als het gaat om een groep mensen die hij wenst te imponeren, identificeert hij zich met hun doelen en overtuigingen naar het punt van spot en ongemak. De narcist heeft de beangstigende capaciteit om zichzelf in een wapen te veranderen: geconcentreerd, krachtig en dodelijk. Hij verkwist ALLE energie, capaciteiten, talenten, charmes en emoties op de nieuw geselecteerde bron van aanbod. Dit heeft een grote invloed op de bron en op de narcist. Dit dient ook om het rendement in korte tijd te maximaliseren.

Zodra de bron van aanbod gevangen, geslachtofferd en uitgeput is, zet het omgekeerde proces (devaluatie) zich in. De narcist verliest direct (abrupt) alle interesse in zijn voormalige bron van narcistisch aanbod (die nu als nutteloos beoordeeld wordt). Hij verveelt zich, wordt lui, traag, verstoken van energie en absoluut ongeïnteresseerd. Hij steekt al zijn energie in de voorbereiding van de aanval op en de belegering van zijn volgende geselecteerde bron van aanbod. Deze tektonische verschuivingen zijn moeilijk te overzien en nog moeilijker te geloven.

De narcist heeft geen echte interesses. Hij houdt ervan datgene te doen, wat het meeste rendement in narcistisch aanbod geeft. Een narcist kan een begaafd kunstenaar zijn, zolang zijn kunst wordt beloond met roem en ophemeling. Zodra openbaar belang afneemt of er wordt kritiek geuit dan stopt de narcist in een typische daad van cognitieve wanklank onmiddellijk met creëren en mist zijn oude beroep geen seconde. Waarschijnlijk draait hij helemaal om en bekritiseert hij zijn vroegere beroep.

De narcist heeft geen echte emoties. Hij kan doldwaas “verliefd” worden op een vrouw (= secundaire bron van narcistisch aanbod), want ze is beroemd/zij heeft geld/zij bewondert hem/zij is een inheemse en hij is een immigrant/zij komt uit de juiste familie/zij is uniek op een manier die een positief gevolg heeft voor zijn eigen uniciteit/zij onthoudt successen uit het verleden van de narcist. Maar deze “liefde” verdwijnt zodra haar “nut” afloopt of wanneer zich een betere “gekwalificeerde” bron van aanbod presenteert.

De overwaardering en devaluatiecycli zijn slechts reflecties en derivaten van deze ups en downs van energie. Efficiënte (=abrupt) verschuiving van energie is meer typisch voor machines dan voor mensen. De narcist behoudt dit mechanische onderdeel en het wordt (hoewel zelden gearticuleerd) door zijn slachtoffers gevoeld.