HOE OM TE GAAN MET EEN NARCIST

Hier staan enkele goede en informatieve berichten
Gesloten
Precious

HOE OM TE GAAN MET EEN NARCIST

Bericht door Precious » 11 mei 2009, 20:22

HOE OM TE GAAN MET EEN NARCIST

Niemand draagt hoe dan ook maar enige verantwoordelijkheid voor de hachelijke situatie van de narcist. Voor hem bestaan anderen amper – zo verstrikt is hij in zichzelf en de resulterende ellende van deze zelfbezorgdheid. Anderen zijn de hangers waarop hij zijn kleren van woede en toorn hangt, van onderdrukte en muterende agressie en tenslotte van ziek vermomd geweld. Hoe kunnen de dichtstbijstaanden en liefhebbenden van de narcist met zijn excentrieke grillen omgaan.

Het korte antwoord is door hem te verlaten of te dreigen hem te verlaten. De dreiging van verlating moet niet expliciet of voorwaardelijk zijn (“Als je iets niet of wel doet – dan zal ik je verlaten”). Het is voldoende om de narcist ermee te confronteren, om erop te staan, om terug te schreeuwen. De narcist wordt door dezelfde wapens getemd die hij gebruikt om anderen te onderwerpen. Het spookbeeld van verlaten worden overheerst al het andere. Iedere discordante aantekening veronderstelt de monsterachtige delen van eenzaamheid, verlatenheid en de resulterende confrontatie met zijn Zelf. De narcist is een persoon die onherstelbaar getraumatiseerd is door het gedrag van de meest belangrijke volwassenen in zijn leven: zijn ouders. Door nukkig, willekeurig en sadistisch tot oordelen geneigd te zijn – vormden zij hem in een volwassene, die vurig en obsessief probeert het trauma (herhalingscomplex) te herscheppen. Dus aan de ene kant, voelt de narcist dat zijn bevrijding afhangt van het herleven van deze ervaringen. Aan de andere kant is hij doodsbang voor dit inzicht. Zich realiserend dat hij weer gedoemd is om door dezelfde vreselijke ervaring te moeten gaan, neemt de narcist afstand van zichzelf en van de scène van zijn eigen emotionele catastrofe. Hij doet dit door zijn agressie te gebruiken om te vervreemden, te vernederen en om emotioneel absent te zijn. Dit gedrag veroorzaakt alle gevolgen die de narcist zo bespot. Op deze manier kan de narcist tenminste tegen zichzelf (en anderen) zeggen, dat HIJ degene was die controle had over de gebeurtenissen, dat het echt zijn keus was. Natuurlijk, geregeerd door zijn interne demonen, heeft de narcist geen keuze om over te praten.

De narcist is daarom een tweeledig mens: de wortel is de stok in zijn geval. Als hij emotioneel te dicht bij iemand komt, vreest hij ultieme en onvermijdelijke overgave. Dus neemt hij afstand, acteert wreed en veroorzaakt de gehele overgave die hij op de eerste plaats zo vreesde. In deze paradox ligt de sleutel om met de narcist om te kunnen gaan: als hij woedend tegen je schreeuwt – schreeuw terug. Dit zal angsten om verlaten te worden bij hem oproepen en dit zal in zo’n volstrekte kalmte resulteren, dat het ongelooflijk lijkt. Narcisten staan bekend om deze tektonische veranderingen in stemming en gedragspatronen.

Spiegel de reacties van de narcist en herhaal zijn woorden. Als hij dreigt – dreig terug en probeer geloofwaardig dezelfde taal en genoegzaamheid te gebruiken. Als hij het huis verlaat – verlaat het dan ook, verdwijn van hem. Als hij argwanend is – wees dan ook argwanend. Wees kritisch, denigrerend, vernederend, ga naar zijn niveau – want daar is hij permanent. Geconfronteerd met dit spiegelbeeld – zal de narcist altijd terugdeinzen.

We moeten niet vergeten; de narcist doet al deze dingen om overgave te voeden en aan te moedigen. Weerspiegeld aan hem zal de narcist de dreigende, gevaarlijke overgave zien, die het onvermijdelijke resultaat van zijn acties en woorden is. Dit inzicht maakt hem zo bang – dat dit tot een ongelooflijke verandering van zijn gedrag zal leiden. Hij zal gelijk bezwijken en proberen genoegdoening te krijgen door van het ene (koud en bitter, cynisch en misantropisch, wreed en sadistisch) in het andere ( warm, zelfs liefdevol, overspoelende emoties wat we voelen op een goede of succesvolle dag) te switchen.
Een andere manier is door hem te verlaten en je leven weer op orde te krijgen. Heel weinig mensen verdienen de soort van investering die een absolute voorwaarde is om met een narcist te kunnen samenleven. Omgaan met een narcist is een full time energie en emotioneel droogleggende job, die de personen rondom de narcist reduceren tot onzekere, nerveuze wrakken. Wie verdient zo’n opoffering?

Niemand, niet eens de meest briljante, adembenemende, milde narcist. De glamour en leugenachtige dracht is dun en daaronder bevindt zich een monster dat alleen maar zuigt voor het effect, die het kenvermogen vervormt en de levens van degenen rondom hem onomkeerbaar tot het slechtste beïnvloedt.

Anderen schetsen een meer veelomvattende dichotomische strategie. Zowel filosofisch als pragmatisch kunnen en moeten we geen verantwoordelijkheid nemen voor het leven van andere mensen. Narcisten zijn onverbeterlijk en zijn welbekend moeilijk te veranderen. Proberen hen te veranderen is een verkeerde strategie. De twee levensvatbare strategieën zijn óf ze te accepteren zoals ze zijn, óf ze te vermijden. Als iemand de narcist accepteert zoals hij is – dan ben je er voor zijn behoeften. Zijn behoeften zijn een deel van wie hij is. Zou je een lichamelijke handicap genegeerd hebben? Zou je een verlamde niet geholpen hebben? De narcist is een emotionele invalide. Hij heeft constante aanbidding nodig. Hij kan het niet helpen. Dus, als iemand ervoor kiest om hem te accepteren – het is een totaal pakket, inclusief al zijn behoeften.
Narcisten kunnen niet liefhebben. Als je alleen maar liefhebt om liefde terug te krijgen – dat is narcistische liefde. Van iemand houden is niet afhankelijk van emotionele wederkerigheid. Ze zijn niet in staat om van iemand te houden.

Gesloten